فضایل کلی ماه رمضان

در بین ماه‌های سال قمری، ماه مبارک رمضان، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است چنانکه در دعای مخصوص آن می‌خوانیم: «.. و هذا شهر عظمته و کرمته و شرفته و فضلته علی الشهور...»؛ (اقبال الاعمال/۲۴) «و رمضان، ماهی است که او را عظمت و کرامت و شرافت، و فضیلت دادی، نسبت به ماه‌های دیگر.»

رسول خدا (ص) می‌فرماید: «اگر کسی در این ماه، یک آیه از قرآن، تلاوت کند، ثوابش مثل کسی است که در غیر ماه رمضان، یک بار قرآن را ختم کرده باشد.» 

از امام صادق (ع) نیز نقل شده است: «هرکس در ماه رمضان، صدقه‌ای دهد خداوند هفتاد نوع، بلا را از او دور می‌کند.»  

 ماه نزول قرآن

اولین ویژگی و امتیاز ماه مبارک رمضان، نزول قرآن کریم بر پیامبر خدا (ص) برای نجات و هدایت انسان‌ها در این ماه پربرکت است چنانکه خدا می‌فرماید: «ماه رمضان، ماهی است که قرآن به عنوان راهنمایی مردم و نشانه‌های هدایت و فرق میان حق و باطل در آن، نازل شده است.» (بقره/۱۸۵) همچنین می‌فرماید: «ما قرآن را در شب مبارک فرو فرستادیم.» (دخان/۲)

دومین ویژگی که باعث فضیلت ماه مبارک رمضان شده است، قرارگرفتن شب قدر و تعیین سرنوشت، در این ماه نورانی است. چنانکه در سوره قدر می‌خوانیم: «ما قرآن را، در شب قدر، نازل کردیم؛ و تو، چه می‌دانی شب قدر چیست؟ شب قدردر مقام و مرتبه  از هزار ماه، بهتر و بالاتر است، )

نزول قرآن، وقوع شب قدر، نزول ملائکه ، تقدیر سرنوشت و... هرکدام مائده‌های آسمانی و غذا‌های معنوی است و سبب شده ماه مبارک رمضان، به عنوان ماه ضیافت و میهمانی الهی، نامگذاری بشود، 

پیامبر (ص) خطاب به جابر می‌فرماید: «ای جابر! در ماه رمضان، هر کسی، جزئی از شبش را به عبادت بپردازد، و شکم و شرمگاه خویش را، پاک نگه دارد، و زبانش را حفظ کند، همان طوری که از این ماه، خارج می‌شود از گناهان خویش خارج می‌شود. جابر عرض کرد:‌ای رسول خدا! این حدیث، چه زیبا است! پیامبرفرمود: و رعایت شروط آن، چه سخت است!» (کافی/۴/۷۸)

آنچه از مجموع احادیث و روایات به دست می‌آید، این است که انسان روزه دار برای بهره‌مند شدن از رحمت خداوند و استفاده بهتر از ضیافت الهی، علاوه بر خودداری از خوردن و آشامیدن و دوری از اموری که روزه را باطل می‌کند، امور دیگری را نیز باید رعایت کند، تا روزه دار واقعی به شمار آید؛ چشم، گوش، زبان، دست و پا و سایر اعضای خود را از ارتکاب به گناه حفظ کند و در چارچوب موازین شرعی، از نعمت‌های خدا استفاده کند.

خداوند در ماه مبارک رمضان روزه را واجب کرده ،  در این ماه مبارک، زمان خوردن و آشامیدن محدود به سحر و افطار است. درواقع یکی از فلسفه های روزه، حفظ سلامتی است،. .روزه، عبادتی است که فواید جسمانی هم به دنبال دارد. برای بهره مندی از این فواید، لازم است که خوردن و آشامیدن اصولی را رعایت کرد. عدم رعایت این اصول، نه تنها باعث کاهش یا عدم بهره مندی از این فواید می شود، بلکه باعث بیماری شده و توفیق روزه داری را از انسان سلب کند

روزه از دیدگاه دانشمندان

دکتر( کارل) در کتاب انسان موجود ناشناخته نوشته: (با روزه ، قند خون در کبد مى ریزد و چربى هایى که در زیر پوست ذخیره شده اند و پروتئین هاى عضلات و سلول هاى کبدى آزاد مى شوند و به مصرف تغذیه مى رسند.) 

دکتر (ژان فروموزان) روش معالجه با روزه را ، شست وشوى اعضاى بدن تعبیر کرده، که در آغاز روزه دارى، عرق بدن زیاد است، دهان بدبو است و گاه آب از بینى راه مى افتد، که همه این‌ها علامت شروع شست وشوى کامل بدن است. پس از سه روز بو بـرطـرف مى شود، اسیداوریک ادرار کاهش مى یابد و شخص احساس سبکى و خوشى فوق العاده اى مى کند. در این حال اعضا هم استراحتى کافى دارند